رابطه میزان خودکارآمدی و راهبرد های مقابله با فشار روانی در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی

مشکلات و ناسازگاری های کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی لزوم توجه بیشتر به این اختلال را روشنتر می سازد. وجود فرزند مبتلا به اختلال کمبودتوجه- بیش فعالی در خانواده (با توجه به مشکلات رفتاری خاص این کودکان)برای مادران که بیشتر از سایر افراد با کودکان سروکار دارند، منبع تنیدگی است و بر سلامت روانی و سازگاری آنها نیزتاثیرمی گذارد. هدف این پژوهش بررسی رابطه میزان خودکارآمدی و راهبردهای مقابله با فشار روانی در مادران دارای فرزندمبتلا به اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است، جهت انتخاب اعضای نمونه با استفاده از روش تصادفی خوشه ای، از بین کلیه مراکز مشاوره زیر نظرسازمان بهزیستی استان قم پنج مرکز انتخاب شدند،سپس اعضاء نمونه که شامل 100 نفر از مادران مراجعه کننده به مراکز مشاوره که فرزندانشان توسط روانپزشک تشخیص بیشفعالی گرفته بود انتخاب شدند و پرسشنامه های خودکار آمدی عمومی و مهارت مقابله ای (CISS) را تکمیل کردند. برایتجزیه و تحلیل سوالات و فرضیه های پژوهش از همبستگی پیرسون، همبستگی تفکیکی استفاده شد. نتایج نشان دادخودکارآمدی با راهبردهای مقابله استرس در دو مورد راهبرد مقابله ای مساله مدار P> 0/02 و هیجان مدار P> 0/03 رابطه معنادار دارد. اما در مورد خودکارآمدی با راهبرد اجتنابی P> 0/3 رابطه معناداری مشاهده نگردید. طبق نتایج بدست آمده ازتحلیل رگرسیون سبک های مقابله ای مسآله مدار و هیجان مدار میتوانند میزان خودکارآمدی را پیش بینی کنند. به بیاندیگر افراد با خودکارآمدی بالا گرایش دارند تا از سبک های مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی ، خودکارآمدی ، راهبردهای مقابله ای