معماری سنتی ایران منبع الهام و آرامش در مجموعه های مسکونی معاصر

یکی از چالشهای مهم در صنعت ساخت و ساز مسکن در ایران، خانه و مسکن مناسب و متناسب با فرهنگ و هویت ایرانی است آنچنان که آرامش لازم برای زندگی فردی، خانوادگی و ارتباطات اجتماعی افراد را فراهم آورد. امروزه با افزایش جمعیت شهرنشینی، خانه های حیاط دار تخریب و به جای آنها آپارتمان هایی با حد اکثر ظرفیت و تراکم جایگزین می شوند. فضای سبز درون خانه ها، درختان، حوض های کوچک آبی خانه های سنتی همه نقش خیال را به خود گرفته اند. این معضل باعث تغییر یا از بین رفتن مفاهیم اصلی در معماری و به طبع آن شهرسازی گشته، این همه اغتشاش و نابسامانی در پلان خانه، کنار هم قرارگیری خانه ها و ایجاد کوچه، محله و در نهایت شکل شهرهای معاصر همه و همه، ناشی از نادیده گرفتن دیدگاه سنتی است.این تحقیق با هدف شناسایی، استخراج، بروزرسانی اصول معماری سنتی ایر انی که از دیرباز بر پایه شناخت ابعاد وجودی انسان، محیط و طبیعت و توجه به نیازهای او تدابیر متنوع و هوشمندانه ای را در جهت تامین آرامش، احترام به طبیعت ووجود انسان ایجاد نموده، تدوین گردیده است.در این پژوهش به بررسی نظریات و آثار معماران و اندیشمندان سنت گرا و منطقه گرا و سپس مطالعه درباره مسکن مطلوب، اصول درخانه ایرانی، مسایل روانشناختی و زیست محیطی حاکم و تاثیر گذار بر طراحی مجموعه مسکونی، پرداخته شده است. پرسش اصلی که این تحقیق بدنبال پاسخگویی آن است، عبارتست از: چگونگی به کار گیری اصول معماری سنتی، در مجموعه های مسکونی متناسب با فرهنگ و هویت ایرانی در جهت ایجاد آرامش و سازماندهی خلاق فضا و به صحنه آوردن مجدد خانه های دوستدار طبیعت، و الگوی چیدمان متراکم خانه ها به سبک سنتی که ترکیب شده با آپارتمان های امروزی است، را میسر کند

کلیدواژه ها:

سنت ، معماری سنتی ، مجموعه مسکونی ، آرامش