شناسایی مناطق آلتراسیون مرتبط با کایولن در اطراف معدن خاک نسوز آباده، شیراز

منطقه ی مورد مطالعه، بخشی از زون سنندج سیرجان و صفحه ایران مرکزی در جنوب شرقی اصفهان و 10 کیلومتری شمال شرقی آباده قرار دارد. در این پهنه سنگهای دونین، کربونیفر پایینی، پرمین، تریاس و سرانجام کواترنر گسترش دارند. نهشته های دونین بیشتر از شیل، فورش سنگ ، ماسه سنگ ، کوارتزیت و آهک ماسه سنگی تشکیل شده و بر روی این سنگها نهشته های کربونیفر (سنگ آهک و ماسه سنگ) قرار دارند که خود بوسیله آهک و دولومیتهای پرمین پوشیده میشوند. بخش وسیعی از منطقه را نهشته های کواترنر می پوشاند. دایکهای دیابازی و توده های دیوریتی و گرانودیوریتی به سن تقریبی پرمین تا اوایل تریاس در بین سریهای دونین نفوذ کرده و باعث دگرسانی های آرژیلیک و فیلیک شده اند. . در خاک های نسوز کانیهای رسی اصلی ایلیت، پیروفیلیت و کایولینیت است که دارای بنیان OH می باشند. روش های مختلف بارزسازی آلتراسیون های مرتبط با کایولن از جمله ترکیب رنگی کاذب، نسبت باندی، کروستا (مولفه اصلی انتخابی) و فیلترگذاری تطبیق یافته بر روی داده های ماهواره های ASTER اعمال شد. روش کروستا و فیلتر تطبیق یافته به دلیل تمایز بین کانی های رسی، مناطق کشاورزی، پوشش گیاهی و محیط آهکی، روش مناسبتری می باشند. در نهایت ارتباط آلتراسیون های آشکار شده با روش های فوق با واحدهای سنگی محدوده مورد مطالعه و نیز مناطق پتانسیل دار مشخص شدند.

کلیدواژه ها:

کایولن ، زون سنندج سیرجان ، صفحه ایران مرکزی ، آباده ، آلتراسیون ، فیلترگذاری تطبیق یافته ، کروستا