بررسی گذرایی فعل های حرکتی در زبان فارسی
محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 8، شماره: 7
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 532
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LRR-8-7_006
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به بررسی گذرایی افعال حرکتی زبان فارسی از دیدگاه زبان شناسی شناختی پرداخته است. به این منظور، داده های پژوهش بر اساس چهارچوب نظری تالمى (2000) تحلیل شده و مولفه های حرکت در این افعال بررسی شده اند. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. پژوهش پیش رو، شامل 219 فعل حرکتی فارسی نو از پایگاه داده های زبان فارسی و سایت آنلاین روزنامه همشهری است. از میان این فعلها، 129 مورد ناگذر و 93 مورد گذرا بوده اند. بر مبنای هدف اصلی پژوهش، این سوال مطرح می شود که چه تفاوتی میان پیکر و زمینه در رویدادهای گذرا و ناگذر وجود دارد. معیار تعیین گذرایی پیروی از الگوی گروه اسمی 1، فعل گذرا، گروه اسمی 2 است. تمرکز اصلی پژوهش بر دو مولفه اصلی همراه حرکت، یعنی پیکر و زمینه در ساخت های گذرا و ناگذر است. در زبان فارسی، مفعول معمولا بنا بر مختصات معنایی فعل، نقطه ارجاع یا مسیر را به تصویر میکشد و در موردهای سببی، مفعول همان پیکری است که جابه جایی را انجام میدهد. افزون بر این، در ساخت های ناگذر معلوم، فاعل همان پیکر است و فعل ناگذر تغییر مکان یا رسیدن به موقعیت جدید را نمایان میکند. در این نمونه ها اغلب، زمینه از طریق یک گروه حرف اضافه ای نشان داده میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فایقه شاه حسینی
دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
بلقیس روشن
دانشیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
نرجس بانو صبوری
استادیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
آرزو نجفیان
دانشیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران