بررسی امکان پیش بینی حق فسخ در قراردادهای نفتی در صورت به وجود آمدن آلودگی نفتی

عملیات نفتی چه در بخش بالادستی صنعت نفت که شامل اکتشاف و استخراج می باشد و چه در بخش پایین دستی که عمدتا عملیاتی از قبیل انتقال و توزیع نفت را در بر می گیرد به تجارت و معامله ماده ای می انجامد که دارای ماهیتی سمی بوده و در صورت سرایت به محیط زیست، خسارت فراوانی برجای می گذارد. لذا با توجه به این موضوع عموما در قراردادهای نفتی شروط الزام آور زیست محیطی گنجانده می شود، اما آیا امکان قرار دادن شرط فسخ برای ذینفع در این قراردادها وجود دارد هرچند قراردادهای نفتی تفاوت های زیادی قراردادهای اداری دارد اما با توجه به قواعد قراردادی در حقوق اداری و اصول این قراردادها از جمله اصل منفعت عمومی اعمال این حق فسخ بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

حق فسخ ، قراردادهای نفتی ، آلودگی نفتی ، شروط زیست محیطی ، اصول قراردادی