بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت کلامی، خشونت جسمانی و خشونت عاطفی دانش آموزان مدارس متوسطه شهرستان های جنوب تهران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت کلامی، خشونت جسمانی و خشونت عاطفی دانش آموزان مدارس متوسطه شهرستان های جنوب تهران است. پژوهش حاضر با توجه به هدف آن از نوع مطالعات کاربردی و باتوجه به شیوه گردآوری اطلاعات از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان های جنوب تهران در سال تحصیلی1395 – 96می باشد. نمونه آماری این پژوهش 30 نفر می باشد که به شیوه نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای از بین جامعه آماری انتخاب و به شیوه تصادفی در دوگروه آزمایش ( 15 )نفر وکنترل( ( 15 نفر جایگزین شدند. برای گرد آوری اطلاعات از مقیاس سنجش خشونت کلامی، خشونت جسمانی و خشونت عاطفی (BS)استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از دوبخش آمار توصیفی واستنباطی استفاده می شود که در بخش توصیفی از فراوانی، شاخصهای گرایش مرکزی و شاخصهای پراکندگی و در بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد.نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت کلامی، خشونت جسمانی و خشونت عاطفی دانش آموزان موثر است. با توجه به یافته حاضر پیشنهاد می شود برنامه آموزش مهارت های زندگی به عنوان بخشی از برنامه های آموزش ضمن خدمت مشاوران مدارس و سایر عوامل مدرسه در جهت ارتقای سطح توانمندی های دانشآموزان در رابطه با خشونت کلامی، خشونت جسمانی و خشونت عاطفی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های زندگی ، خشونت کلامی ، خشونت جسمانی ، خشونت عاطفی ، زورگویی