قانون مداری به مثابه کی از اصول حاکم بر محدودیت ها و آزادی ها

موضوع این مقاله قانون مداری به مثابه کی از اصول حاکم بر محدودیت ها و آزادی ها می باشد.هدف اصلی از این بحث ، تبیین نسبت ایده ها و آموزه های مرتبط با حقوق بشر ، ازجمله حقوق طبیعی و رعایت تشریفات قانونی ، با مفهوم حاکمیت قانون است . حقوق را می توان به حق های ماهوی و رویه ای تقسیم کرد؛ حق های ماهوی ، حق هایی هستند که شناسایی آنها برای احترام به کرامت انسانی ضروری است و جزیی از شاکله وجود آدمی است ، ازجمله حق حیات و حق آزادی بیان . اما حق های رویه ای، حق هاییهستند که بیشتر در آیین دادرسی جلوه گر می شوند و بر حق متهم و همچنین مجرم تاکید می کنند این مقاله در طی دو فصل تهیه شده است که فصل اول را به قانون به مثابه یکی از اصول حاکم بر محدودیت ها و آزادی ها و فصل دوم را به محدودیت های قانونی اختصاص می دهد.نتیجه ای را که ضمن این مقاله می توان مطرح نمود این است که حلقه اتصال ایده حاکمیت قانون با حقوق و آزادی ها تضمین این اعمال می باشد چرا که قانون همواره به عنوان ابزاری برای تضییع حقوق و×آزادی ها محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

قانون ، اصول ، محدودیت ، آزادی