خصوصیات نانوذرات پروتیینی به عنوان حامل ترکیبات زیست فعال و روش های سنتز آن ها

در سال های اخیر، به دلیل مزایای زیاد نانوذرات توجه زیادی معطوف نانوفناوری شده است. نانوذرات به ذرات بسیار ریزی اطلاق می شوند که حداقل یکی از ابعاد آن ها در محدوده مقیاس نانو (100-1 نانومتر) قرار بگیرد. کاهش اندازه ذرات تا مقیاس نانو منجر به خصوصیات منحصر به فردی مانند نسبت سطح به حجم بالا در ذرات خواهد شد که در ذرات بزرگ تر دیده نمی شود. نانوذرات پروتیینی گروهی از نانوذرات زیست تخریب پذیر هستند که به دلیل خصوصیات عملکردی آن ها برای اهداف گوناگون نظیر رسانش دارو و ترکیبات زیست فعال مورد استفاده قرار می گیرند. حساسیت ترکیبات زیست فعال نسبت به شرایط محیطی و فرآیندی سبب شده تا از نانوفناوری به عنوان رویکردی نوین جهت انتقال این ترکیبات استفاده شود. کواسرواسیون/حلال زدایی، امولسیون/استخراج حلال، کواسرواسیون پیچیده و الکترواسپری از روش های معمول در سنتز نانوذرات پروتیینی هستند. در این مطالعه سعی می شود هر کدام از این روش ها به طور خلاصه معرفی و مزایای آن ها بیان گردد.

کلیدواژه ها:

ترکیبات زیست فعال ، رسانش دارو ، نانوذره ، نانوفناوری ، پروتیین