کشاورزی ارگانیک؛ هارمونی تغذیه، محیط زیست و سلامت

کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی زیستی یا کشاورزی بیولوژیک، نوعی کشاورزی زنده و پویاست که در اوایل دهه بیستم قرن نوزده میلادی معرفی شد و اساس آن بر مبنای هارمونی با طبیعت می باشد. شالوده ی این نوع کشت بر حذف استفاده از هرمون های رشد، کودهای شیمیایی، سموم، پرتودهی، دست کاری ژنتیکی و کاربرد نهاده های کشاورزی همچون علوفه و کود حیوانی استوار است. می توان گفت که کشاورزی ارگانیک، در تلفیق سنت و تکنیک های جدید علمی (همچون روش های کنترل بیولوژیکی و میکروبی) در مسیر تولید غذای سالم و همچنین صیانت از محیط زیست تعریف می شود. حمایت دولت ها از بازارهای تولید محصولات ارگانیک و بهره مندی از تجارب دیگر جوامع موفق در این زمینه، مطمینا در پیش برد ابعاد مثبت و موثر تکنولوژی، الی الخصوص کشورهای در حال توسعه دخیل خواهد بود. این تحقیق ضمن بررسی مزایای مهم و فراگیر کشاورزی ارگانیک، به نقش کلیدی آن در بسترسازی پیشرفت در حوزه های محیط زیست، سلامت و تغذیه می پردازد و نقش راه بردی این نوع کشت را در راستای نیل به چشم اندازهای روشن، احترام به طبیعت، آینده نگری خردمندانه و صحت جسمانی بشر به تماشا و بحث می نشیند.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، بازارهای تولید ، تغذیه ، محیط زیست ، سلامت