ایجاد یک سیستم دستیار راننده با بهره گیری از منطق فازی والگوی رفتاری آنها به منظور افزایش ایمنی

در این مقاله هدف بهره گیری از الگوریتم های یادگیری جهت ایجاد یک سیستم پیشرفته دستیار راننده می باشد. به صورتی که با بهره گیری از ویژگی های شخصی و عمومی رانندگی، به راننده در زمینه ایمن بودن رانندگی هشدارهای لازم را ارایه نماید. به این ترتیب برای ارایه ی چنین سیستمی از الگوریتم درخت تصمیم استفاده می گردد. ابتدا داده های مناسب جمع آوری گردیده و مرحله بعد آماده سازی داده ها انجام می پذیرد که اولین اقدام در این مرحله انتخاب عوامل موثر بر طراحی سیستم هشدار می باشد. سپس دادههای پرت با استفاده از الگوریتم های دسته بندی متمایز می گردد.در ادامه داده های ورودی با بهره گیری از یک فازی ساز آماده می گردند، سیستم مورد نظر سیستم فازی ممدانی می باشد. مرحله ی بعد تعیین ریشه، شاخه و برگ های مدل درخت تصمیم می باشد که با استفاده از روش آنتروپی، این فاکتور را برای تمامی ویژگی ها محاسبه نموده و ریشه، نودها و برگ ها مشخص می گردند. در این مقاله با وجود 5 ویژگی و یک متغیر هدف که دارای چهار حالت می باشد قواعد استخراج گردیدند. همانگونه که ملاحظه می گردد برگ های درختواره نتیجه سیستم فازی خواهند بود که امکان پیش بینی صحیح را میسر می نماید. قواعد سیستم فازی بر روی یک پایگاه داده محلی اجرا و نتایج در مقاله ذکر شده است. در نهایت نیز نتایج مدل طراحی شده با استفاده از درخت تصمیم با نتایج روش پیشین مقایسه گردیده و نتایج آن دقت بالای روش پیشنهادی را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

درخت تصمیم ، فازی ، الگوریتم های یادگیری رانندگی