احیای مناطق خشک و بیابانی با هدف معرفی روش های نوین و الهام گرفته از طبیعت

غالب کشور ایران به لحاظ جغرافیایی و آب و هوایی جزو مناطق خشک، بیابانی و کویری است، که جهت زندگی بهتر مردم ومبارزه با پدیده های گرد و غبار نیاز به عملیات احیایی دارد. بسیاری ازمطالعات انجام شده روی عوامل طبیعی در مناطقمختلف حاکی از آن می باشد که بهترین مدیر هر منطقه خود طبیعت میباشد. لذا با توجه به اهمیت این مسیله در این تحقیقبیشر در مورد روش های نوین همخوان با شرایط طبیعی و الهام از طبیعت برای احیای مناطق بیابانی و مقابله با بیابانزایی وتغییرات اقلیمی بحث میشود. یکی از این روشها روش بررسی تاثیر چرای دام در احیای اراضی بیابانیست که با این عملمیتوانیم کربن کافی را از جو زمین بگیریم و در خاک های علفزاری برای هزاران سال حفظ کنیم و اگر بتوانیم این کار را تنهادر نصف علفزارهای دنیا انجام دهیم میتوانیم شرایط زندگی بشر را به دوران قبل از انقلاب صنعتی برگردانیم. استفاده ازگیاهان سازگار با منطقه نیز روش مناسب دیگری جهت احیاست که این گیاهان باعث برگشت موادآلی به خاک و حفظرطوبت وبهبود شرایط پوشش گیاهی مناطق میشوند. علاوه بر این اکثر گیاهان مناطق بیابانی خواص زیاد دارویی و کاربرد هایزیادی دارند که از جمله آنها میتوان به تولید روغن،علوفه دام، سبزی خوراکی و ... اشاره کرد و بهتراست که گیاهان مناسب باشرایط هر منطقه که احیای آن مد نظر است شناسایی و در احیای بیولوژیک مورد استفاده قرارگیرند. زیرا احیای بیولوژیک بهمرور زمان تاثیرش بیشتر می شود و باعث حفاظت بیشتر منایع آب و خاک می شود. هدف از این تحقیق آشنایی با روشهاینوین و مناسب احیای مناطق بیابانی می باشد.

کلیدواژه ها:

احیا ، بیابانزایی ، طبیعت ، مناطق بیابانی