اثر بخشی آموزش مبتنی بر تنظیم هیجانی در افزایش راهبرهای مثبت تنظیم هیجانی

پژوهش کنونی با هدف اثر بخشی آموزش مبتنی بر تنظیم هیجانی در افزایش راهبرهای مثبت تنظیم هیجانی در میزان پاسخ دهی به مداخله آموزشی تنظیم هیجانی در پسران دبیرستانی دارای نشانه های اضطراب فراگیر انجام گرفت.به این منظور از میان دانش آموزان دارای نشانه های اضطراب فراگیر با نمره برش 40 در آزمون نگرانی پنسیلوانیا، 22 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند شرکت کنندگان هر دو گروه پیش و پس از مداخله به پرسش نامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و نگرانی پنسیلوانیا پاسخ دادند. شیوه آموزشی تنظیم هیجانی منین در 8 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش آموزش داده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل چندراهه و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر تنظیم هیجانی منین و فرسکو ، نشانه های اضطراب فراگیر، و استفاده از راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی را افزایش می دهد. نتیجه گیری: آموزش مبتنی بر تنظیم هیجانی توانست نشانه های اختلال اضطراب فراگیر ،حوزه های نگرانی و استفاده از راهبردهای منفی تنظیم هیجانی را در دانش آموزان به صورت معنی داری کاهش دهد و باعث افزایش استفاده از راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی و درونی تر شدن منبع کنترل در آزمودنی ها ، شده است که این مهم ممکن است به دلیل تعدیل و تنظیم هیجانها وگستردگی حوزه مداخله و تنوع تکنیکها در درمان مبتنی بر تنظیم هیجانی باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب فراگیر ، آموزش مبتنی برتنظیم هیجانی ، راهبردهای مثبت تنظیم هیجانی