پیشگیری وضعی از جرم در آموزه های علوی

بزه، انحراف، کژروی عمری برابر با عمر بشر دارد و همواره اسباب اذیت و آزار بشر را فراهم نموده است. مقابله با آن ازقدیمی ترین مقوله های مورد توجه بشر است. افزایش روزافزون نرخ جرم در جوامع و نیز عدم موفقیت رفتارهای سرکوب گرحقوق کیفری در مبارزه با پدیده جرم دلایل گرایش و رونق پیشگیری های غیرکیفری و از آن جمله پیشگیری وضعی می باشد.پیشگیری وضعی مورد توجه جرم شناسان دهه های اخیر قرار گرفته و امروزه اهمیت فوق العادهای در مطالعات جرم شناسانه پیداکرده است. گفتار، رفتار و تقریر معصومین (علیهم السلام) حاوی مطالب فوق العاده ارزشمندی است که هر یک میتواند نقشه یراه بشریت باشد. این نوشتار بر تدقیق و مطالعه ی آموزه ها و اندیشه های حضرت علی (علیه السلام) در بحث پیشگیری وضعی ازجرم متمرکز می باشد. بدین سان این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای با محوریت ومرکزیت نهج البلاغه نگارش شده است در صدد است آموزه ها و اندیشه های حضرت علی (علیه السلام) را در خصوص پیشگیریوضعی مورد تدقیق و بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، پیشگیری وضعی ، جرم ، کنترل رسمی