پژوهشکده هنر و معماری با رویکرد زمینه گرایی

هدف از طرح پژوهشکده هنر و معماری با رویکرد معماری زمینه گرایی پرداختن ، به اثری است که واحد ارزشه های کیفی معماری بومی منطقه ای است . زمینه کرا یی از رویکرد های پست مدرن در طرا حی از جمله در معماری منظر و فضاهای عمومی بدون با فت ا طرافش بی ارزش تلقی می شود .معماری محصول دوره های تاریخی متعدد در محصول و محصول روا بط خاص میان و جوه اجتماعی ، فرهنگی ، انسان شناسی ، جغرافیایی و اقتصادی است و معماری امروز نیز در آینده بخشی از تاریخ شهرها خواهد بود. آنچه که در ادامه ی استمرار حیات با نشاط و پر شور یک شهر لازم است تطابق ظرف ) محیط ( با مظروف ) انسان ( در یک روز و تاریخی است.نتایج نشان دهنده آن است که توجه به شخصیت محیط الهام از آن نفی کننده خلاقیت نیست و تکنو لوژی های جدید به عنوان یکی از و جوه معماری می توا ند خود را با ویژ گی های فرهنگی، اجتماعی، و محیطی سازگار نموده ، تداوم تاریخ و هویت شهررا تسهیل نماید. صرف نظر از شرایط اجتماعی محیط آموزش ، فراهم ن مودن محیطی کالبدی که در آن امکان ا فزایش کسب تجربیات د یداری و یادگیری مشاهده ای میسر باشد یک ضرورت است . این امر مستلزم شناخت ویژگی های محیط کالبدی پژوهشکده ا ست که می توا ند در ا عتلا و تحقق ا ستعدادهای زیبا شناختی پژوهشگران موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

پژوهشکده ، هنر ، معماری ، زمینه گرایی