اثربخشی آموزش مهارت های فرزندپروری بر اضطراب و خودکارامدی والدگری در والدین دانش آموزان مشهد در سال تحصیلی 94-95

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 705

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFHAKIM01_119

تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397

چکیده مقاله:

اضطراب پاسخی است به تنیدگی و فشار روانی، که فرد را به هنگام مواجه با خطر، برای کنش و واکنش آماده می سازد. از هم آیندهای اضطراب می تواند خودکارامدی والدگری منفی باشد. برای والد گری هفت نقش فرض شده است: (1 مراقبت کننده (مراقبت جسمی، رسیدگی به تغذیه و تر و خشک کردن) (2منبع عاطفی بودن (مورد پذیرش قرار دادن، عشق ورزیدن و رشد خودپنداره مثبت) (3 مربی بودن (4منبع اقتصادی بودن (پرداخت هزینه های پزشکی، غذا، لباس و تحصیل) (5پشتیبانی (محافظت از فرزندان در مقابل آسیب ها) 6 )ارتقا دهنده سلامت (7 انتقال دهنده آیین ها. همواره آموزش بر بهبود عملکرد افراد موثر دانسته شده است. در مطالعه حاضر هدف بررسی آموزش مهارت های فرزند پروری بر اضطراب و خودکارامدی والدگری می باشد.روش پژوهش: مطالعه حاضر دارای روش شبه آزمایشی با گروه گواه و آزمایش همراه با پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان در حال تحصیل در مقطع متوسطه اول در سال تحصیلی 95- 94 بوده اند. از این میان تعداد 58 دانش آموز که والدین ایشان تمایل به همکاری و مشارکت در مطالعه حاضر را داشتند به طور در دسترس انتخاب گردیدند. معیارهای ورود به پژوهش مراقب اصلی، جنسیت مونث و حداقل تحصیلات دیپلم را شامل می شد. مشارکت کنندگان بعد از تقسیم شدن و انتساب به دو گروه آزمایش و گواه پرسشنامه های اضطراب بک و خودکارامدی والدگری دومکا را تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش در هشت جلسه آموزشی، که هر جلسه هفتاد و پنج دقیقه و مبتنی بر آموزش های مهارت های فرزند پروری تنظیم گردیده بود، مشارکت نمودند. بعد از انجام آموزش ها هر دو گروه مجدد برای پس آزمون در تکمیل پرسشنامه ها مشارکت نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss17و روش های آماری آزمون های t- test ، دو گروه مستقل و تجزیه و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج موید آن بود که بین پیش آزمون گروه های آزمایش و گواه تفاوت معنی داری در میزان اضطراب و خودکارامدی والدگری وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس چند عاملی نشان داد که اثر آموزش فرزند پروری بر اضطراب و خودکارامدی والد گری مثبت و معنی دار است.بحث و نتیجه گیری: یافته های حاضر لزوم و اهمیت آموزش به عنوان عنصری حیاتی در ایجاد مهارت فرزند پروری را مورد تاکید قرار می دهد. با توجه به تاثیر مثبت آموزش های گروهی فرزندپروری با استفاده از روش های رفتاری، تاکید بر زمینه سازی برای آموزش والدین می تواند از راهکارهای بهینه سازی محیط خانواده ها باشد.

نویسندگان

حسن شجاعی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد تربت جام، ایران