بررسی اثربخشی رویکرد گروهی راه حل محور کوتاه مدت بر رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه فرهنگیان گرگان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد گروهی راه حل محور کوتاه مدت بر رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه فرهنگیان گرگان در سال 1396 است. در این پژوهش از روش شبه ازمایشی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل 24 نفر از دانشجویان متاهل بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفره ازمایشی و کنترل کادربندی شدند. گروه ازمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله رویکرد راه حل محور قرار گرفتند و گروه کنترل این مداخله را دریافت ننمودند. دانشجویان قبل و بعد از اتمام دوره درمان، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ نسخه 35 سوالی را تکمیل نمودند. به منظور تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS در سطح توصیفی و استنباطی تحلیل داده ها استفاده شد. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آماری تحلیل کواریانس Ancova تحلیل کوواریانس چند متغیره Mancova( و آزمون تی (t- test ) استفاده شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان می دهد پس از اثر متغیر مستقل (راه حل محور کوتاه مدت)، میزان رضایت زناشویی دانشجویان گروه ازمایش بیشتر شده و تفاوت آن با گروه کنترل معنادار است و نیز نتایج بدست آمده از تحلیل کوواریانس چند متغیره بیانگر آنست که اثر آموزش تکنیک راه حل محور کوتاه مدت بر رضایت زناشویی F=119.4,P<0/001 و خرده مقیاس ارتباط F=26.14, P<0/001 تاثیرگذار است. همچنین نتایج بعمل آمده از آزمون تی بیان می دارد که اختلاف میانگین دو گروه کنترل و آزمایش تکنیک راه حل محور کوتاه مدت در رضایت t=2.84,P<0/000 و تحریف ارمانی t=-2.40,P<0/000 از لحاظ آماری تفاوت معنادار داراست با عنایت به یافته های موجود، به نظر می رسد که مداخله راه حل محور کوتاه مدت بر میزان رضایت زناشویی دانشجویان متاهل موثر بوده است

کلیدواژه ها:

راه حل محور کوتاه مدت ، رضایت زناشویی ، دانشجویان ، فرهنگیان