فرایند ریتر برای انبار باگاس

مصرف روز افزون چوب در جهان و عدم توانایی منابع جنگلی برای تامین این نیازها، صاحبان صنایع را بر آن داشت تا بدنبال جایگزینی ارزان قیمت از جمله استفاده الیاف غیر چوبی جهت تامین ماده اولیه کارخانجات خود باشند. باگاس حاصل از ساقه نیشکر بعنوان یک عنوان یک ماده لیگنوسلولزی غیر چوبی بدلیل ویژگی های فیزیکی و شیمایی مناسب دارای موقعیت ممتازی در این زمینه می باشد. اما بدلیل فصلی بودن برداشت نیشکر صنایع مجبور به ذخیره حجم زیادی از باگاس جهت استفاده مستمر در طول سال را دارند. عوامل محیطی از جمله تابش نور خورشید، هوازدگی طبیعی، حمله میکروارگانسیم ها و غیره روی کیفیت کیفیت باگاس انبار شده درهوای آزاد تاثیر منفی دارد گه نیاز هست تحت حفاظت قرار گیرد. انبارداری باگاس به روش ریتر براساس آغشته سازی یک مایع بیولوژیکی غنی شده با ملاس و پاشیدن آن به منطقه انبار باگاس می باشد که بااستفاده از این روش به بهترین نحو و دریک زمان طولانی ذخیره سازی باگاس را انجام داد

کلیدواژه ها:

باگاس ، منابع لیگنوسلولزی ، انبارداری ، فرایند ریتر