گیاه پالایی نمک با استفاده از گیاهان سوپرجاذب در خاک های شور

شوری یکی از مهمترین عوامل تنش زای محیطی تاثیرگذار بر کاهش قابلیت تولید و کیفیت محصولات زراعی و باغی در خاک های مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. برای به حداکثر رساندن بهره وری محصول، در این مناطق باید شوری را کاهش داد. روش های حذف نمک شامل تکنولوژی پالایشی و گیاه پالایی می باشد. تکنولوژی های پالایشی رایج که براساس جمع آوری و انتقال نمک ها هستند به طور کلی پرهزینه و غیراقتصادی می باشند. این مشکلات تکنیکی، توسعه تکنولوژی جدید را بنام زیست پالایی ایجاد کرده است. زیست پالایی بر اساس پتانسیل موجودات زنده، میکروارگانیسم ها و گیاهان بنا شده است که محیط زیست را نمکزدایی می کنند. استفاده از محصولات متحمل در برابر شوری، نمک را از محیط حذف نمی کند، از این رو گیاهان سوپرجاذب که ظرفیت جمع آوری و کاهش میزان نمک موجود در خاک را دارند، می توانند موثر باشند. این مقاله در خصوص ویژگی های تطبیقی گیاهان شورزی و سوپرجاذب، تحت شرایط شور و شاخص های مورد استفاده در شناسایی این گیاهان برای کاهش شوری، بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، شوری ، راندمان حذف نمک