بررسی رابطه هوش عاطفی وسلامت روان و خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از این پژوهش، مطالعه رابطه هوش عاطفی و سلامت روانی وخودکارآمدی در میان دانش آموزان مقطع دبیرستان بود . در این پژوهش به منظور کشف روابط بین متغیرها از روش تحقیق همبستگی و برای مقایسه دانش آموزان ممتاز و عادی با توجه به متغیرهای مورد پژوهش از روشعلی - مقایسه ای استفاده شد . جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان ایرانشهر بودند .علی رغم اینکه در تحقیقات همبستگی حجم نمونه برای هر گروه 30 نفر آزمودنی پیشنهاد شده است( دلاور، (1380 ؛ اما در این پژوهش به منظور افزایش اعتبار بیرونی تحقیق ، حجم نمونه برای هر دو گروه بیشتر در نظر گرفته شده است . برای انجام این پژوهش 270 دانش آموز 127)دانش آموز ممتاز و 143دانش آموز عادی ) به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند .نتایج حاصل نشان داد که هر دو ابزار مورد استفاده در این پژوهش از روایی و پایایی قابل قبول برخوردارند . نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی منفی و معنادار بین ابعاد هوش عاطفی و هر یک از ابعاد سلامت روانی وجود دارد . به منظور بررسی دقیق تر روابط بین ابعاد هوش عاطفی و سلامت روانی از چهار تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده به عمل آمده است . نتایج حاصل از این تحلیل ها نشان داد که، علایم جسمانی به وسیله متغیر خوشبینی و جنسیت، اضطراب به وسیله ی متغیر درک عواطف خود و دیگران، خوشبینی، جنسیت و سن، اختلال در کارکرد اجتماعی به وسیله ی متغیر کنترل عواطف، خوشبینی، جنسیت و سن، افسردگی به وسیله ی متغیر کنترل عواطف، خوشبینی، جنسیت و سن پیش بینی می گردند.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، سلامت روانی ، خودکارآمدی