ارزیابی ترجیحات و ادراک شناختی بانوان نسبت به خاستگاه گیاهان در پارک های شهری تبریز

فراهم کردن محیط مناسب به منظور پاسخ گویی به نیاز شهروندان شامل محیطی برای گذراندن اوقات فراغت و برقراری تعاملات اجتماعی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. انتخاب مناسب گیاهان بومی، نیمه بومی و غیربومی با مد نظر داشتن ترجیحات و نگرش مردم در دست یابی به اهداف فوق موثر است. این در حالی است که اطلاعات در دسترس در زمینه شرایط زیست محیطی توسط متخصصان و بدون توجه کافی به ادراک مردم توسعه یافته است. با توجه به کمبود مطالعات در زمینه نگرش بانوان این مطالعه بر ادراک و دیدگاه بانوان نسبت به شناخت و ترجیح گیاهان بومی، نیمه بومی و غیربومی در پارک های شهری تمرکز می نماید. پرسشنامه تصویری حاوی گونه های بومی، نیمه بومی و غیربومی برای ارزیابی دیدگاه بانوان در پارک های شهری مورد استفاده قرار می گیرد. بانوان از مناظر بومی نظیر جنگل های ارسباران و گیاهان بومی آن نظیر درخت چنار شناخت کافی دارند و این مناظر را بر انواع دیگر ترجیح می دهند. تجزیه و تحلیل همبستگی بین شناخت و ترجیح بیان از آن دارد که با دخیل کردن عامل شناخت در ارزیابی ترجیحات، درختان بومی، درخچه های نیمه بومی و گل های غیر بومی از نظر بانوان برای پارک های ارجح هستند. نتایج نشان می دهد که بین شناخت و ترجیح همبستگی مثبت وجود دارد و با افزایش سطح شناخت روند صعودی در ترجیحات مشهود است. به علاوه، بانوان متاهل شناخت بیشتری از گیاهان بومی، نیمه بومی و غیربومی دارند. با افزایش سطح تحصیلات ترجیحات برای گیاهان و سطح شناخت از گیاهان افزایش می یابد و بانوان دارای تحصیلات زیر دیپلم از کم ترین ترجیح و شناخت برخوردار هستند. به طور خلاصه، اولویت کاشت در پارک های شهری می بایست به گیاهان بومی اختصاص یابد. علاوه بر این، ترکیبی از درختان و درختچه های بومی و گل های غیر بومی برای پارک های شهری تبریز توصیه می شود. به علاوه ترکیب کاشت گیاهان بایستی حاوی نسبت بیشتر درختان به درختچه ها و نیز نسبت بیشتر درختچه ها به گل ها باشد.

کلیدواژه ها:

مفهوم شناخت ، خاستگاه گیاهی ، تنوع گیاهی