مقایسه سبک شناسانه کهن گرایی در کاربرد افعال در شعر احمد شاملو و مهدی اخوان ثالث

آشناییزدایی از زبان که بهعنوان موتور محرک در تغییر سبکها به شمار میرود، در آثارشاعران به شیوه های گوناگون و با بسامدهای گوناگون دیده میشود. بررسی سابقه سبکی هریک از این شیوه ها میتواند نشاندهنده گرایش شاعران به دوره های سبکی قدیم و توجه آنها به قاعدهکاهی زمانی باشد که با کاربرد عناصری از زبان گذشته و ترکیب آنها با اجزای زبان امروز شکل میگیرد. از سویی دیگر هریک از این شیوه ها نیز اگر در کار شاعری به تکرار برسند میتوانند از ممیزات سبک فردی او به شمار بروند. در این پژوهش به مقایسه کاربرد افعال کهن در شعر احمد شاملو و مهدی اخوانثالث پرداختیم، روش تحقیق را بر پایه مقایسه داده های کتابخانهای از آثار ایشان نهادیم و در پی پاسخ به دوپرسش بنیادی بودیم:آیا توجه به ویژگی های سبکی افعال کهن در کار این دو شاعریکسان بوده یا تفاوتهایی دارند و هریک به سبک فردی خود دست یافتهاند ودرصورت وجود تفاوت دلیل تفاوتهای سبکی دو شاعر کهنگرای مذکور چیست ودرنهایت با بررسی و مقایسه گونه های پرکاربرد افعال کهن در شعر این دو شاعر متمایل به سبکهای قدیم، تفاوت سبکی بارزی میان ایشان مشاهده کردیم که به نظر میرسد ریشه در بسترهای زبانی و فرهنگی متفاوت دو شاعر داشته باشد

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، کهن گرایی ، فعل ، مهدی اخوان ثالث ، احمد شاملو