تجلی اسطوره در شعر معاصر با نگاهی به ادبیات پایداری

اسطوره ها به عنوان رویاهای جمعی و قومی بشر و برخاسته از ضمیر ناخودآگاه او از نخستین سپیده دمان پیدایش بشر بر روی این کره خاکی، پا به پای بنیان های فکری، هنری و ادبی او تغییر و تحول یافته است. به گونه ای که حضور آن ها در فرهنگ، ادبیات و شعر دوره های مختلف گذشته و کنونی به روشنی پدیدار و آشکار است. اسطوره ها به عنوان پایه و مایه ی اصلی پیدایش نوع ادبی حماسه، همواره در شعر شاعران، حضوری همراه با برانگیختن حسی حماسی، مبارزه جویانه و همراه با پایداری و سازش ناپذیری در برابر ستم داشته اند، این حضور در شعر پایداری معاصر در ایران با دیدگاهی روشن گرایانه و آرمان گرایانه، سبب پیدایش آثاری تازه و بدیع در عرصه ی اسطوره سازی و اسطوره پردازی گردیده است. در این رویکرد برآنیم با شیوه ای مبتنی بر تجزیه و تحلیل داده ها در قالبی روایی و توصیفی ؛ تاثیرگذاری اسطوره و نمادهای اساطیری در شعر پایداری و ویژگی های برجسته ی اسطوره شناختی آن را بررسی و واکاوی نموده ایم .

کلیدواژه ها:

اسطوره ، نماد ، شعر معاصر ، شعر پایداری ، نمادهای اسطوره ای