نقش ابعاد اجتناب شناختی، ادراک تعامل اجتماعی و همجوشی شناختی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی سهم ابعاد اجتناب شناختی، ادراک تعامل اجتماعی و همجوشی شناختی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان صورت پذیرفت. روش اجرای این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع پیش دانشگاهی شهر اردبیل در سال 1394-95 بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 120 نفر از دانش آموزان پسر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس اجتناب شناختی (2008)، ادراک تعامل اجتماعی (1994)، همجوشی شناختی (2014) و مقیاس فرسودگی تحصیلی (I2002) استفاده شد. داده های پژوهش نیز با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین ابعاد اجتناب شناختی با فرسودگی تحصیلی رابطه مثبت معنادار و بین ادراک تعامل اجتماعی با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین بین همجوشی شناختی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. با توجه به ضرایب بتا اجتناب شناختی (جانشینی افکار 0/15 و اجتناب از موقعیت ها (0/18، ادراک تعامل اجتماعی -0/19 و همجوشی شناختی 0/24 به شکل معناداری فرسودگی تحصیلی دانش آموزان را تبیین می کنند .(p< 0/05) در نتیجه می توان بیان نمود که اجتناب شناختی، ادراک تعامل اجتماعی و همجوشی شناختی در زمره متغیر های مرتبط فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بودند و توانایی پیش بینی آن را دارند.

کلیدواژه ها:

اجتناب شناختی ، ادراک تعامل اجتماعی ، همجوشی شناختی ، فرسودگی تحصیلی ، دانش آموزان