جایگاه فرزند شایسته در دین اسلام

فرزند آوری و تربیت نسلی شایسته یکی از وظایف زوجین است. بنا بر آموزه های اسلامی فرزند آوری امری ضروری است و آثار و برکات فراوانی برای خانواده و جامعه دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی دلایل نظری و معرفتی فرزند آوری در آموزه های دینی است. این پژوهش کیفی است و با روش توصیفی به تبیین آثار اجتماعی اخلاقی خانوادگی و معنوی آن می پردازد. از وظایف و تکالیف هر زوج در طول زندگی مشترک تربیت نسلی شایسته است. نگاه صحیح به فرزند آوری عبارت از ایجاد نسلی مصلح و سرمایه بندگی الهی است. آیات قرآن بر ضر ورت فرزند آوری از زوایای مختلف ازجمله: تشویق به فرزند آوری اشاره دارد. فرزند زینت زندگی و وسیله ای برای رشد و تعالی خانواده است. در روایات نیز از فرزند آوری به عنوان یک حسن یاد می شود. بدین معنا که فرزندان میوه های زندگی و زمینه ساز سعادت والدین در آخرت هستند. فرزند آوری برکات و اثراتی دارد که شامل: شادی و لذت زندگی، تداوم حیات، ایجاد حس مفید بودن، زمینه ساز رشد و تعالی والدین، عامل نشاط خانواده، رشد و برکت اقتصادی می شود.

کلیدواژه ها:

فرزندآوری ، فرزند پروری ، آثار تربیتی ، استحکام خانواده ، پاداش معنوی و رضایتمندی