تاثیر رضایتمندی از زندگی زناشویی و ارتباط آن با فرزندآوری

این مقاله با هدف بررسی تاثیر کیفیت زندگی زناشویی بر قصد فرزندآوری، به تاثیر کیفیت زندگی زناشویی بر تعداد فرزندان و عوامل دخیل در کیفیت رابطه زوجین من جمله تاثیر شاغل بودن مادران در کیفیت زندگی زناشویی و تمایل به آوردن فرزند و تاثیر برابری جنسیتی در کیفیت رابطه زناشویی و همچنین تاثیر آن بر قصد فرزندآوری، پرداخته است. زمینه و هدف: امروزه به دلایل متعدد، جمعیت ایران از جوانی خارج و به سمت پیری حرکت می کند. یکی از این دلایل کاهش تمایل به فرزندآوری در زوجین می باشد. در این مقاله سعی شده تا برخی از موانع که در رضایت زندگی زناشویی افراد اثر سوء می گذارند و همچنین برخی عواملی که در تشویق زوجین به فرزندآوری، اثر مثبت می گذارند پرداخته شود. روش تحقیق: این مقاله در سال ۱۴۰۳ در حوزه فرزندآوری و افزایش جمعیت نوشته شده و برای یافتن مستندات از پایگاه های داده sid.ir و civilica.com و oneplusone.org کتاب سلامت خانواده ۱ بعنوان منبع استفاده شده است. یافته ها: عوامل بسیاری در کیفیت زندگی زناشویی تاثیر می گذارند که این عوامل می تواند کیفیت زندگی زناشویی را باالتر یا پایین تر بیاورد. در این میان هر یک از عوامل در کاهش یا افزایش تمایل به فرزندآوری نیز دخیل می باشند. نتیجه گیری: با توجه به موارد مذکور، اهمیت مقوله فرزندآوری و افزایش جمعیت به دلیل کاهش جمعیت جوان در کشور بسیار بالا می باشد. در این بین بررسی کیفیت زندگی زناشویی زوجین می تواند دلایل تمایل یا عدم تمایل را شناسایی کرده و متخصصین جمعیت برای موارد عدم تمایل، راهکارها و پیشنهادات مناسبی را عرضه کنند تا کشور در مسیر بهبود جمعیت جوان قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

زندگی زناشویی ، فرزندآوری ، جمعیت جوان