توسعه مدلی جهت انتخاب بهینه پیمانکار نگهداری تعمیرات

مسیله برون سپاری فعالیت های نگهداری و تعمیرات یکی از پرمخاطره ترین چالش های پیش روی سازمان های تجهیز محور و سرمایه ای است. با توجه به اینکه چنین مسیله ای نیازمند یک تصمیم استراتژیک در سطح کلان سازمان می باشد، اتخاذ تصمیمات صحیح در این زمینه می تواند مزایا و منافع بسیاری برای آنها در پی داشته باشد و بلعکس یک تصمیم گیری نادرست و انجام یک کار عجولانه، پیامدهای سنگینی برای چنین سازمان هایی در پی خواهد داشت. در این راستا انتخاب مناسب و بهینه پیمانکار یکی از مواردی است که در برون سپاری نگهداری و تعمیرات بسیار حایز اهمیت می باشد. مطالعات و تجربیات اخیر حاکی از این است که متاسفانه شرکتها در تصمیم گیری برون سپاری فعالیتهای خود از روش مشخصی استفاده نمی کنند یا این تصمیم گیری را صرفا بر مبانی پایین ترین قیمت ارایه شده، انجام میدهند. در اینجا ذکر این نکته می تواند بسیار مفید باشد که انتخاب پیمانکار بر مبنای کمترین قیمت پیشنهادی، نه تنها نتوانسته از مخاطرات پیش روی کارفرمایان صنعتی بکاهد، بلکه با وجود توسعه روش های پیش ارزیابی، همچنان از جمله عوامل اصلی در عدم موفقیت و تشدید ریسکهای سرمایه گذاری در حوزه نگهداری و تعمیرات می باشد. طراحی چارچوب و رویه بسیار شفاف و روشن باتوجه به ملاحظاتی مانند نیازمندیها، مسایل اقتصادی، مسایل حقوقی، امری بسیار مهم و کاربردی تلقی می شود. از این رو در این مقاله سعی شده تا با شرح مفاهیم پایه ای برون سپاری و بحث تفضیلی بر روی عناصر کلیدی آن، به طراحی چارچوبی جهت انتخاب پیمانکار نگهداری و تعمیرات، پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

برون سپاری ، برون سپاری نگهداری تعمیرات ، انتخاب بهینه پیمانکار نگهداری تعمیرات