بررسی رابطه بین شیوه های حل مساله با سلامت روان (مطالعه موردی دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه تهران)

امروزه سلامت روانی افراد مورد توجه بسیاری از عموم قرار گرفته است. یکی از این عوامل تاثیر گذار و اصلی در سلامت روان افراد فرایند حل مساله می باشد. حل مساله یک راهبرد سودمند مقابله ای در جهت حل مشکلات و موقعیت های دشوار زندگی است که در کاهش تنیدگی روانشناختی و حل موفقیت آمیز مسایل نقش ضروری دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شیوه های حل مساله با سلامت روان ( مطالعه موردی دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه تهران ) بود. روش انجام این مطالعه به صورت کمی و از شاخه مطالعات توصیفی- پیمایشی بود. این تحقیق از نوع مطالعات همبستگی و از لحاظ زمانی نیز مقطعی بود. جامعه آماریپژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشکده هنر دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1396-97 بود. با توجه به هدف و ماهیت تحقیق تعداد 100 نفر از این دانشجویان با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، دو پرسشنامه استاندارد (کسیدی و لانگ، و سلامت روان گلدبرگ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار spss نسخه 22 بهره گرفته شد. نتایح نشان داد که بین سطح سلامت روان با شیوه های حل مساله دانشجویان رابطه مثبت معنادری وجود دارد. اما تفاوت معناداری بین سلامت روان و حل مساله از لحاظ جنسیت وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

حل مساله ، سلامت روان ، دانشجویان ، گلدبرگ ، کسیدی و لانگ