عوامل موثر بر دسترسی ایمن مسافران به ایستگاه های قطار سبک شهری (LRT) (مطالعه موردی: اصفهان)

امروزه حمل و نقل به یکی از مهم ترین دغدغه های ساکنان شهرها و پیچیده ترین مسایل مدیریت کلان آن ها تبدیل شده است. با توجه به اینکه عمدتا مسیر و ایستگاه های آنها در میان معابر طراحی می شود دسترسی ایمن مسافران به آنها از کناره مسیر مسیله مهمی بوده که باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین هدف اصلی در این پژوهش بررسی گونه های مختلف دسترسی به ایستگاه های میانی قطار سبک شهری اصفهان از قبیل عبور همسطح، غیر همسطح و ارایه ی اقداماتی جهت کاهش برخوردها در عبور همسطح، است. برای انجام تحقیق و با توجه به عدم وجود مورد مشابه در کشور و شبهات با ایستگاه های اتوبوس تندرو و به منظور افزایش آگاهی نسبت به ایستگاه ها، رفتار مسافران و رانندگان عبوری به بررسی ایمنی مسافران قطار سبک شهری با ارزیابی ایستگاه های موجود اتوبوس تندرو، پرداخته شده است. به این منظور، ایستگاه های اتوبوس تندرو با در نظر گرفتن جوانب مختلف، ارزیابی و از آنجا پارامترهای موثر بر ایمنی برای دسترسی به ایستگاه ها، مشخص گردیدند. نتایج حاکی از این که در تعیین نوع دسترسی پارامترهایی از قبیل حجم مسافران، درصد مسافران توانخواه، موقعیت ایستگاه های، حجم عبوری وسایل نقلیه، سرعت وسایل نقلیه، عرض خیابان، وجود یا عدم وجود پارک حاشیه ای، زمان انتظار و عبور عابر عابران فضای دردسترس و سطح ایمنی موردنظر موثرمی باشند بدین ترتیب ارایه الگوی واحدبرای دسترسی به ایستگاه ها امکان پذیرنبوده که باتوجه به پارامترهای فوق پیشنهادات مناسب برای ایستگاه های طراحی شده ارایه شد

کلیدواژه ها:

دسترسی مسافران ، ایمنی مسافران ، قطارسبک شهری ، LRT ، ایستگاه ها