تاثیر سیاست افزایش قیمت بنزین بر وضعیت آلودگی هوای شهر تهران بر مبنای شاخص (AQI)

آاودگی هوا یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی کلان شهرها است. بیش از 85 درصد از سهم انتشار آلاینده های هوا در کلان شهرها بویژه شهر تهران مربوط به منابع متحرک است. متخصصان حمل ونقل شهری معمولا جهت کاهش آلودگی هوا و ازدحام ترافیکی در شهرها، سیاست های تنبیهی را برای استفاده کنندگان از حمل ونقل شخصی و سیاست های تشویقی را برای استفاده کنندگان از حمل ونقل عمومی ، در نظر می گیرند. در بیشتر کشورهای دنیا، علاوه بر قیمت واقعی بنزین، وجه قابل توجهی مالیات اخذ می شود در حالی که در ایران یارانه پرداخت می شود. یعنی در ایران نه تنها قیمت واقعی بنزین از رانندگان اتومبیل ها اخذ نمی شود بلکه یارانه هم بر بنزین تعلق می گیرد . در سالهای اخیر ( سال 1393 و سال 1394) دو افزایش قیمت بنزین در ایران اتفاق افتاده است. در این پژوهش داده های پایش آلودگی هوای تهران در سالهای اجرای سیاست های افزایش قیمت بنزین دریافت گردید و سپس بوسیله نرم افزار SPSS و از طریق آزمون T student paired test این داده ها مورد سنجش قرار گرفت . تحلیل ها بر مبنای تغییرات شاخص AQI و آلاینده های موثر بر آن یک بار به صورت سالانه و یک بار به صورت فصلی در سال های 1392 تا 1395 انجام گرفت و نتایج حاکی از آن بود که علیرغم افزایش 75 درصدی قیمت بنز EUL او با مرحله اول و افزایش 42 درصدی قیمت بنزین در مرحله به دلیل پایین بودن نرخ پایه بنزین افزایش افزاینده قیمت آن تغییری دررفتاررانندگان برای کاهش مصرف بنزین ایجادنکرده است

کلیدواژه ها:

قیمت بنزین ، آلودگی هوا ، شاخص AQI ، حمل ونقل شهری ، ایران