مدل تقاضای سفر با رویکرد به روش رگرسیون و مدل الوجیت، بررسی موردی در یکی از محورهای در دست ساخت راه آهن

امروزه قابلیت حمل و نقل یکی از شاخص های مهم و موثر در توسعه اقتصادی کشورها تلقی می گردد و دسترسی به اهداف توسعه در اغلب موارد بدون توجه به زیر ساخت های لازم در حوزه حمل و نقل امکان پذیر نیست. یکی از اصلی ترین عواملی که می تواند در امر سیاست گذاری و برنامه ریزی های کلان مدیران ارشد کشور به منظور تحقق اهداف فوق نقش هدایت کننده ای را ایفاء نماید، وجود پیش بینی دقیق است. حال با توجه به هزینه بسیار زیاد بخش ریلی در ساخت و توسعه زیر ساختها و ناوگان مورد نیاز، اهمیت پیش بینی در این سیستم حمل و نقل دو چندان می شود. هدف از این تحقیق برآورد هر چه دقیق تر تقاضای سفر می باشد که برای این منظور روش رگرسیون انتخاب شده است. سپس بر اساس نرخ رشد واقع بینانه (5%) به پیش بینی تقاضای سفر با استفاده از روش رگرسیون زمانی پرداخته شده و در ادامه با استفاده از مدل لوجیت درصد جذب این تقاضای سفر به بخش راه آهن مشخص گردیده است. برای بررسی قدرت و دقت پیش بینی، مطالعه موردی بروی محور اردبیل - خلخال و اتصال آنها به شبکه ریلی انجام شده است. داده های سال های 1380 تا 1391 به عنوان معیار ارزیابی انتخاب گردیده است.

کلیدواژه ها:

پیش بینی ، تقاضای سفر ، مدل لوجیت ، رگرسیون