داده کاوی چند مقیاسی زمانی-مکانی آلودگی هوای شهر تهران با کمک الگوریتم ترکیبی تحلیل مولفه های اصلی- تبدیل موجک و مدلسازی آن با استفاده از دو نوع شبکه های عصبی توابع با پایه شعاعی و ماشین بردار رگرسیونی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 799

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CANPM06_301

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

مدلسازی آلودگی بهمنظور محاسبه غلظت و توزیع زمانی_ مکانی آلاینده ها امری ضروری هست. مدلسازی جهت شناسایی منابع آلودگی و میزان تغییرات غلظت میتواند بسیار به ما کمک کند. پدیده آلودگی هوا به دلیل پیچیدگی و وابستگی به عوامل مختلف دارای دینامیک غیرخطی میباشد، بنابراین باید چگونگی انتشار و پراکندگی مواد آلاینده را در جو مشخص نمود، سپس اقدام به مدلسازی برای هر بخش کرد. شهر تهران بهعنوان پایتخت ایران به دلیل وابستگی به عوامل مختلف با مشکلات عدیدهای در زمینه آلودگی هوا مواجه می باشد که سالانه سبب صرف هزینه های هنگفت و گاها جبرانناپذیر میگردد؛ بنابراین تلاش در جهت ارزیابی و مدیریت آلودگی هوا در این شهر ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب میگردد. هدف از این تحقیق شناسایی منابع پنهان آلاینده هوا همچنین سنجش قابلیت پیش بینی آلاینده های منوکسید کربن، ذرات معلق کوچکتر از 2,5 میکرومتر، دی اکسید گوگرد، منوکسید نیتروژن، دی اکسید نیتروژن و اکسیدهای نیتروژن و تحلیل پارامترهای موثر بر پیش بینی هر آلاینده میباشد. در این تحقیق از روشهای تحلیل مولفه های اصلی و تبدیل موجک جهت پیشپردازش داده ها و از شبکه های عصبی SVR1 و RBF2 جهت پیش بینی غلظت هر آلاینده استفاده شد. نتایج پژوهش نمایانگر دقت بالاتر مدلسازی روش SVR نسبت به روش RBF میباشد؛ و در بین آلاینده های موردبررسی آلاینده PM 2.53 برعکس دیگر آلاینده ها متاثر از عوامل فرامحلی میباشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مجید صدرصدرآبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته سنجشازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس

جلال کرمی

عضو هییتعلمی گروه سنجشازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس

علی جعفر موسیوند

عضو هییتعلمی گروه سنجشازدور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس