ارزیابی ماندگاری تاثیر کاربرد کودهای آلی، اوره و سولفات روی بر ویژگی های خاک در تناوب کلزا- گندم

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,222

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSS-21-2_015

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

بهمنظور بررسی ماندگاری تاثیر کاربرد کودهای آلی، اوره و سولفات روی بر ویژگیهای خاک بر تناوب کلزا- گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو سال متوالی در گلخانه انجام شد. تیمارهای آزمایش در سال اول شامل: کود اوره، کمپوست ضایعات شهری، ورمی کمپوست، کود گوسفندی، کود گاوی و شاهد و روی از منبع سولفات روی و دو رقم کلزا بودند. در سال دوم، دو رقم گندم دوروم در گلدانهای تیمار شده سال قبل کشت شدند. نتایج نشان داد که پس از گذشت دو سال از مصرف کود گاوی، قابلیت هدایت الکتریکی (41/81 درصد)، مقدار پتاسیم قابل استفاده خاک (59/45 درصد) و مقدار منگنز قابل استفاده خاک ( 79/82 درصد) نسبت به شاهد طور معنی داری افزایش یافت. میزان درصد رطوبت گل اشباع (48/57 درصد)، مقدار نیتروژن کل خاک (96/66 درصد)، مقدار آهن قابل استفاده خاک (46/49 درصد) و مقدار مس قابل استفاده خاک ( 47/51 درصد) به طور معنی داری تحت تاثیر تیمار کمپوست ضایعات شهری قرار گرفت و نسبت به شاهد افزایش یافت. اثر کود سولفات روی بر میزان نیتروژن کل خاک ( 0/28 درصد)، پتاسیم قابل استفاده خاک (218/4 میلیگرم در کیلوگرم) و مقدار منگنز قابل استفاده خاک (12/89 میلی گرم در کیلوگرم) معنیدار بود. به طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد اصلاح کنندههای آلی میتواند سبب تغییر در بسیاری از ویژگیهای خاک گردیده که برخی از این تغییرات ممکن است در سالهای بعد نیز تاثیر داشته باشد. بنابراین نیاز است در اراضی که به آنها کودهای آلی افزوده گردیده ویژگیهای خاک و وضعیت قابلیت استفاده عناصر غذایی در سالهای بعد نیز رصد گردد.

کلیدواژه ها:

اصلاح کننده های ارگانیک ، کمپوست ، کود دامی ، کشاورزی پایدار

نویسندگان

سمیه مرادنیا

گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز

روح اله نادری

گروه اگرواکولوژی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز

مهدی نجفی

گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز