سنجش میزان حساسیت اخلاقی پرستاران در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان سال 96

پرستاران به عنوان بزرگترین گروه کادر درمانی، اغلب با موقعیت هایی مواجع می شوند که باید برای آنها راه حل هایی پیدا کردهو تصمیمات اخلاقی مناسب اتخاذ کنند. حساسیت اخلاقی یکی از معیارهای اصلی صلاحیت حرفه ی پرستاری محسوبمی شود و بر عملکرد اخلاقی و ارتقای ارتباط بین بیمار و پرستار موثر است، اما تاکنون تعریف روشن و صریحی از این مفهومارایه نشده است. حساسیت اخلاقی، بعنوان یک مفهوم شامل اعمال، نیات، عواطف و ادراک پیچیده است که بعلت داشتن ابعادگوناگون نمی توان تعریف جامع و فراگیر برای آن ارایه داد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است، که در سال 1396انجام گردید. در پژوهش حاضر از بین 650 نفر که شرایط شرکت در مطالعه را داشتتد، 242 نفر از پرستاران شاغل دربیمارستان آموزشی علی ابن ابیطالب (ع) شهرستان زاهدان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان به روش نمونه گیری طبقجدول مورگان تعیین حجم شد و وارد تحقیق شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل سوالات دموگرافیک و پرسشنامهحساسیت اخلاقی پرستاران MSQ لوتزن و همکاران 1994. پس از گردآوری اطلاعات 20 پرستار، همسانی درونی با ضریبآلفای کروباخ 0.78 محاسبه شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS21 و آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، ANOVA وهمبستگی پیرسون تحلیل شدند. تعداد پرستاران مورد مطارلع 242 نفر بود که از این بین 161 نفر معادل 67 %را پرستاران خانمو 81 نفر معادل 33 % را پرستاران آقا شامل شدند. میانگین نمره حساسیت اخلاقی جامعه 70.72 محاسبه شد که در این بیمارستانوضعیت حساسیت اخلاقی در سطح ضعیف وجود نداشته و سطح آن از متوسط به بالا بود. متغیر حساسیت اخلاقی با متغیرهای جنسیت، تاهل و وضعیت استخدامی ارتباط داشت (p=0.05).