تعیین محدوده آسایش حرارتی در شرایط آب و هوای خشک

یکی از مهمترین عواملی که بر ساخت محیط های انسان ساخت تاثیر دارد خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی است، به نحوی که بررسی چگونگی تاثیر این عناصر و بازخوردهای آن بر معماری امری اجتناب ناپذیر است و اهمیت اقلیم و تاثیر آن در زندگی انسان بر کسی پوشیده نیست، در فرایند توسعه همگام با محیط زیست، ارزیابی آسایش حرارتی ضروری می باشد، زیرا با تعیین این حدود از اتلاف مقدار متنابعی از انرژی جلوگیری می شود. بیش از 60 درصد وسعت ایران در اقلیم خشک و فراخشک واقع شده است، بنابراین شناسایی محدوده های آسایش در این اقلیم اهمیت مضاعفی می یابد. هدف از این مقاله شناخت و بررسی میزان شاخص های اسایش حرارتی و مطابق آن با عوامل اقلیمی است. به منظور محاسبه محدوده آسایش حرارتی در شرایط خشک با استفاده از مدل اولگی و اصلاح مرزهای آسایش حرارتی مدل مذکور محدوده آسایش حرارتی برای دوره های گرم سال محاسبه گردید. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد به همراه عملیات میدانی و سپس با استفاده از روشهای بررسی شاخص های حرارتی همانند گیونی، اولگی، ماهانی، ترجونگ، بیکر ، دمای معادل فیزیولوژیک ( PET) شرایط معماری هماهنگ با اقلیم گرم و خشک تهیه گردیده، بر اساس نتایج حاصله، محدوده آسایش حرارتی برای منطقه مطالعاتی در شرایط تابستانی 26-27 و برای شرایط زمستانی 20-23 درجه سانتیگراد ارزیابی شد، رعایت محدوده حرارتی پیشنهادی ضمن تامین شرایط مناسب داخلی، از مصرف ناپایدار انرژی جلوگیری می کند.