GIS و سنجش از دور (RS) در آبیاری

آبیاری یکی از مهمترین نهاده هایی است که برای کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار می گیرد. محدود بودن منابع آبی، ضرورت شناسایی، مدیریت و استفاده صحیح از منابع آبی موجود را هر چه بیشتر نمایان می نماید. در این راستا می توان از تکنولوژی های نوین مانند سنجش از دور و سامانه های اطلاعات جغرافیایی بهره برد. GIS ابزاری مناسب برای تولید و ذخیره پایگاه داده ها، تولید نقشه، مدلسازی و همچنین بررسی راهکار هایی برای تصمیم گیری و مدیریت می باشد. در محیط GIS با پردازش، تجزیه و تحلیل داده های ورودی، تولید داده هایی با ساختار متفاوت و با دقت نسبتا زیاد، ترکیب داده های مکانی- زمانی می توان موانع و تسهیلات موجود در آبیاری را شناسایی نمود. تکنولوژی سنجش از دور می تواند برای کشاورزی دقیق مورد استفاده قرار گیرد. از جمله امکاناتی که سنجش از دور برای مدیریت آبیاری فراهم می آورد، تکنیک درجه متغیر (VRT) جهت کنترل پارامترهای مختلف تاثیرگذار در مزرعه، استفاده و پردازش تصاویر سنجنده راداری SAR جهت تعیین میزان رطوبت خاک، استفاده از عکس های هوایی ساده پانکروماتیک برای تعیین مشکلات تجهیزات آبیاری و میزان آب مورد استفاده از طریق نازل های معیوب آب، پردازش، تفسیر و تشخیص واضح تر عوارض و پدیده های سطح زمین جهت شناسایی منابع آب و همچنین بررسی عوامل تاثیر گذار بر کیفیت آب آبیاری را می توان نام برد. در مجموع بکارگیری فن آوری و تکنیک سنجش از دور و سامانه های اطلاعات جغرافیایی در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب بویژه در کشوری مانند ایران که در منطقه ای خشک و نیمه خشک قرار دارد و از طرفی با کمبود داده های میدانی روبرو می باشد، بسیار موثر و کارآمد می باشد.