شبیه سازی و پیش بینی متغیرهای اقلیمی دما و بارش توسط مدل SDSM و مدل اقلیمی CanESM2

شرایط اقلیمی و منابع آب از مهم ترین و اساسی ترین عوامل محدودکننده زندگی بشر می باشند، اقلیم در حال تغییر و گرمایش جهانی در حال وقوع است. برنامه ریزی های بلند مدت اجتماعی، صنعتی و کشاورزی ایجاب می کند که انسان از وضعیت آب و هوای آینده دید درست و دقیقی داشته باشد. در حال حاضر بهترین روش برای اطلاع از وضعیت اقلیم آینده استفاده از مدل های گردش عمومی جو می باشد. این مدل ها به دلیل قدرت تفکیک مکانی پایین نیاز به ریزمقیاس سازی دارند، مدل آماری SDSM یکی از مدل ها جهت ریزمقیاس سازی خروجی های اقلیمی می باشد. در این پژوهش دما و بارش حوضه آبریز حاجی عرب برای دوره (2049-2019) با استفاده از مدل اقلیمی CanESM2 و مدل چندگانه خطی SDSM شبیه سازی و پیش بینی گردید. نتایج بدست آمده حاکی از افزایش دما در تمامی ماه ها و کاهش بارش سالیانه در اکثر ماه ها داشت. در ارزیابی نتایج سناریوهای مختلف نتایج حاکی از آن بود که سناریوی RCP8.5 بیشترین افزایش دما را دارد به طوریکه در ماه می افزایش 2.56 درجه ای را نشان می دهد. کمترین افزایش دما را نیز ماه فوریه دارد که این افزایش طبق هر سه سناریو کمتر از 0.3 می باشد. در شبیه سازی بارش نتایج سه سناریو اختلاف معنی داری با هم ندارند به طوری که هر سه سناریو کاهش 16 درصدی بارش را پیش بینی می کنند. بیشترین کاهش بارش مربوط به ماه آورین و در حدود 16 میلیمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل های گردش عمومی جو ، CanESM2 ، SDSM ، سناریوهای RCP ، حوضه حاجی عرب