نقش ترویج و آموزش کشاورزی در مدیریت بهینه آب

آب به دلیل اثری که بر روی کارکردهای بوم زیستی، برنامه های توسعه اقتصادی - اجتماعی، ارزش های فرهنگی، مذهبی و زیبایی شناسی دارد و همچنین مقدار ثابتی که در کره ی زمین داراست، دارای اهمیت و ارزش زیادی است. این در حالی است که قرار گرفتن ایران در جنوب غربی قاره آسیا و در قلمرو کمربند بیابانی نیم کره شمالی، سبب گردیده بخش گسترده ای ازکشور تحت تاثیر اقلیم خشک و نیمه خشک قرار گیرد و با کمبود این منبع با ارزش رو به رو باشد. علاوه بر این تحقق توسعه پایدار در کشورها، منابع مناسبی از آب را طلب می کند که نبود آن توسعه را با محدودیت مواجه می سازد. بر همین اساس در این تحقیق به بررسی نقش ترویج و آموزش کشاورزی در مدیریت بهینه آب پرداخته شده است. پژوهش حاضر به روش مروری و با بهره گیری از مطالعات پیشین در جهت بیان نقش ترویج و آموزش کشاورزی در راستای مدیریت بهینه آب انجام گرفت. در این راستا، برای گردآوری از روش اسنادی و مرور پژوهش های پیشین بهره گرفته شد. نتایج حاصل حاکی از آن است که با توجه به افزایش تقاضای آب در بخش کشاورزی، می باید مدیریت بهینه مصرف آب به صورت جامع و یکپارچه در راستای امنیت غذایی و کاهش بحران کمبود آب، صورت گیرد. از این رو فعالیت های ترویجی برای جلب مشارکت کشاورزان در تشکل های آب بران می تواند یک راهبرد اساسی در مدیریت بهینه آب در کشاورزی باشد.

کلیدواژه ها:

ترویج ، توسعه پایدار ، مدیریت بهینه آب