استفاده از گیاهان بومی در طراحی کاشت منظرشهری (مطالعه موردی شهر همدان)

وجود گیاهان بومی در فضای سبز نشانهای از توانایی اقلیمی و احوال فرهنگی منطقه است. با وارد کردن گیاهان بومی درفهرست گیاهان مناسب برای فضایسبز، جامعه گیاهانبومی گسترش قابل توجهی پیدا میکند. گیاهان بومی بدلیل سازگاری بالا با شرایط اقلیمی منطقه و در نتیجه هزینه های پایین حفظ و نگهداری، گزینه ای مطلوب در ایجاد یک فضای سبز پایدار هستند.انتخاب گیاهان مناسب در طراحی کاشت گیاهان بومی، به هنگام منظرسازی و طراحی فضای سبز مسیله مهمی است،پایداری منظر حکم میکند که متناسب با شرایط هر منطقه از گونه های گیاهی متناسب و سازگار با آن منطقه در توسعه فضای سبز استفاده کرد. گیاه نیز عنصر سازنده یک منظره میباشد، بنابراین توجه به ویژگیهای گیاه، از اصول اولیه طراحی یک منظره محسوب میگردد. در بکارگیری گیاهان بومی در منظرشهری، استفاده از طراحی کاشت مناسب ورعایت اصول طراحی منظر به منظور ایجاد فضای سبز زیبا و مورد پسند شهروندان بسیار مهم است.شهر همدان با وجود شرایط اقلیمی ویژه از تنوع گیاهانبومی فراوانی برخوردار بوده و گسترش فضای سبز در آن به جهت موقعیت گردشگری ممتاز در غرب ایران دارای اهمیت فراوانی میباشد. در مقاله حاضر مزایا و محدودیتهای ناشی از کاشت گیاهان بومی در فضای سبز شهری و همچنین عوامل موثر در طراحی مناسب این گونه ها بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

گیاهان بومی ، فضای سبز ، منظر شهری ، طراحی منظر ، سازگاری