بررسی راهکارهای اثربخشی دانش در معماری منظر بر پایه مدیریت بحران انرژی و تغییرات اقلیمی در کلان شهر تهران

مدیریت دانش تنها راهکاری است که می توان در حل بحران های جهانی و ملی از آن بهره برد. افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی به شکل مصرف گرای امروزی و توسعه ی این الگوی غلط شهرنشینی، اکنون امنیت انرژی، آب و غذا را با چالش جدی مواجه نموده است. تغییرات جریان های استوایی و حذف گلف استریم از اکو سیستم جهان، بازگشت عصر یخبندان در مناطق اروپایی و خشکسالی شدید در آسیا را رقم خواهد زد. این تهدیدات زیست محیطی باعث گردیده تا کشورهای پیشرفته جهان به دنبال یافتن راهی برای توسعه انرژی های پاک و حذف فرآیند، انتقال انرژی، آب و غذا در ابعاد گسترده باشند. طبق آمارهای جهانی، ساختمان های مسکونی بیش از چهل پنج درصد از انرژی جهان را مصرف می کنند. حال برای رسیدن به چنین راهکاری، نیاز به مدیریت دانش و برخورد میان رشته ای با مشکلات جهان است، چرا که به علت محدودیت در انرژی، زمان و منابع جهان دیگر امکان این وجود ندارد که برای هر مسیله یک راهکار مجزا ارایه شود، بلکه باید برای چند مسیله یک راه حل میان رشته ای اعمال گردد. این پژوهش در جهت نشان دادن تاثیرات استفاده از دانش میان رشته ای معماری منظر و کشاورزی شهری برای تامین نیاز نسل ها و همچنین تغییر الگوی شهرنشینی است که به تبع آن سودمندی و زیبایی در معماری منظر هم برآورده می گردد. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی است که برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است. یافته های این پژوهش بیان می کند، وجود فضاهای بی دفاع شهری در مجتمع های بزرگ مسکونی فرصتی برای تولید انرژی و توسعه کشاورزی شهری در منظر شهر با ساختار گلخانه ای است. ساخت و توسعه گلخانه های شهری از نظر طراحی معماری و ساختار سازه ای و سیستم هیدروپونیک و ایروپونیک کشاورزی نیاز به نگاه میان رشته ای دارد.

کلیدواژه ها:

دانش ، معماری منظر ، کشاورزی شهری ، مدیریت بحران ، کلان شهرها ، تغییرات اقلیمی