ناحیه جنوب شرق و دسترسی افغانستان به اقیانوس هند

افغانستان کشوری است که در نقطه ای استراتژیک واقع شده و شاهراه اتصال آسیای شرقی و آسیای غربی و همچنین جنوب و شمال آسیا می باشد. به رغم موقعیت استراتژیکی کشور افغانستان، این کشور محصور در خشکی بوده و به آبها ی آزاد راه ندارد که این مساله موجب بروز مشکلاتی برای این کشور در راستای رشد، توسعه و پیشرفت گردیده است. در حال حاضر، دو مسیر برای رسیدن افغانستان به آب های آزاد از طریق اقیانوس هند وجود دارد: یکی مسیر پاکستان کراچی و گوادر و دیگری مسیر ایران چابهار که هر کدام از مسیرها دارای مزایا و معایبی از نظر بازدهی اقتصادی، امنیت و ایمنی ، مسافت، سرعت عمل، وضعیت راه ها و وضعیت زیرساخت ها و خدمات رسانی بنادر می باشد. این مقاله در صدد است با روش توصیفی تحلیلی و -به شیوه اسنادی به بررسی، تحلیل و مقایسه مسیرهای دسترسی افغانستان به آبهای آزاد اقیانوس هند بپردازد. به نظر می-رسد در صورت سرمایه گذاری مناسب در راستای پروژه های زیرساختی، بندر چابهار می تواند با توجه به وجود امنیت ، تسهیلات مناسب و همچنین عدم وجود تنش های سیاسی خاص میان ایران و افغانستان، گز ینه مناسب ی برا ی دسترسی افغانستان به آب های آزاد باشد.

کلیدواژه ها:

افغانستان ، اقیانوس هند ، چابهار ، آبهای آزاد ، ترابری دریایی