مطالعه تاثیر هندسه آبشکن های بالادست و پایین دست بر عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی

استفاده از آبشکن ها، از جمله روش های نوین کنترل و کاهش فرسایش رودخانه ها می باشد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی تاثیر آبشکن های I و L شکل بالادست و پایین دست بر عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی ، برای سری آبشکن های ترکیبی می باشد .نتایج نشان داد که متوسط عمق آبشستگی آبشکن T شکل میانی، حدود 66/0 برابر عمق جریان است. بهترین عملکرد آبشکن T شکل میانی زمانی رخ می دهد که آبشکن بالادست و پایین دست آن L شکل باشد که مقدار آن 58/0 برابر عمق جریان است. کمترین مقدار متوسط عمق آبشستگی با توجه به همه موقعیت ها، مربوط به سری آبشکن (L T L) می باشد. متوسط عمق آبشستگی برای این ترکیب در حدود 31/1 برابر عمق جریان است. بیشترین محدوده رسوبگذاری بین آبشکن دوم و سوم است. با توجه به موارد گفته شده بهترین ترکیب در آزمایش های انجام شده، سری آبشکن های (L T L) است که از لحاظ عمق آبشستگی بسیار مناسب عمل می کنند.

کلیدواژه ها:

عمق آبشستگی ، آبشکن سری ، آبشکن T شکل میانی ، بررسی آزمایشگاهی