بهینه سازی مکان های اسکان موقت پس از وقوع زلزله در شهر بابل با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ترکیبی ژنتیک و علف های هرز

بلایای طبیعی از گذشته تاکنون بعنوان یکی از مخرب ترین عوامل آسیب رسان به جوامع بشری مطرح بوده که باعث خرابی های بسیاری در مناطق سکونتگاه انسان می گردد. همچنین با توجه به وجود عواملی مانند افزایش جمعیت و توسعه بدون برنامه ریزی صحیح در محدوده سکونتگاه های انسانی، میزان آسیب پذیری این مناطق در برابر بلایای طبیعی به شدت رو به افزایش است. زلزله از جمله یکی از مخرب ترین حوادث طبیعی به شمار می رود که وقوع آن در هر جامعه ای خسارات جانی و مالی فراوان را با خود به همراه دارد. هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل پیرامون کاهش اثرات بحران زلزله و ارایه راهبردهای لازم جهت اسکان موقت افراد آسیب دیده در مکان های بهینه ای که قبل از وقوع زلزله در نظر گرفته شده در منطقه مورد مطالعه می باشد. در این پژوهش با توجه به معیارهای موثر انتخاب مکانهای اسکان موقت، مانند نزدیکی به مراکز بهداشتی، دسترسی به راههای اصلی و مالکیت عمومی، به انتخاب مکان های کاندید اسکان موقت افراد آسیب دیده ناشی از زلزله در مناطق مختلف شهر پرداخته و در نهایت از الگوریتم ترکیبی علف های هرز و ژنتیک جهت بهینه کردن مکانیابی اسکان موقت استفاده شده است. پژوهش به مدیران شهری و ارشد بحران در منطقه این بینش را میدهد تا نسبت به نقاط ضعف و قوت مناطق مختلف شهر آگاهی یافته و بتوانند در برنامه ریزی و توسعه شهری اقدام مناسبی به عمل آورده و در زمان بحران با توجه به مطالعاتی که از قبل انجام گرفته با مدیریت صحیح نسبت به کاهش اثرات بلایای طبیعی بخصوص زلزله اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران زلزله ، اسکان موقت ، بهینه یابی ، الگوریتم علف های هرز (IWO) و ژنتیک (GA)