بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی با شکست عاطفی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین ویژگی های شخصیتی و سبک های دل بستگی با شکست عاطفی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بود. روش: توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان خوابگاهی دانشگاه فردوسی مشهد بود (4899 نفر). براساس جدول کرجسی و مورگان، 380 دانشجو انتخاب و پرسشنامه های پنج عاملی شخصیت، سبک های دلبستگی و نشانگان شکست عاطفی در اختیار آنان قرار گرفت. تحلیل با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین نمره روان رنجور خویی و شکست عاطفی رابطه مثبت و معناداری (p=0/001) و بین ویژگی های برونگرایی/ درونگرایی (p=0/05)، موافق بودن (p<0/01) و با وجدان بودن (p<0/05) با شکست عاطفی رابطه منفی و معناداری است. فقط سبک دلبستگی دوسوگرا با شکست عاطفی رابطه معناداری داشت (p=0/001). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد 19 درصد واریانس نمرات شکست عاطفی دانشجویان از طریق ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی قابل تبیین است (p<0/001). به علاوه، فقط ویژگی روان رنجور خویی (p=0/001) و سبک دلبستگی دوسوگرا (p=0/001) قادر به پیش بینی شکست عاطفی دانشجویان بود. لذا، بررسی ویژگی های شخصیتی و سبک دلبستگی می تواند در تبیین شکست عاطفی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، سبک دلبستگی ، شکست عاطفی