تاثیر معنا درمانی گروهی بر ارتقای سلامت روان پسران سال اول متوسطه مدارس شبانه ‎روزی

مشکلات و مسایل روانی بر کیفیت زندگی افراد تاثیر دارد از این رو شناخت عوامل موثر بر آن از اهمیت فراوانی برخوردار است. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی معنا درمانی گروهی بر ارتقای سلامت روان دانش‎ آموزان خوابگاهی صورت گرفت. در این پژوهش جامعه ‎ی آماری، دانش آموزان پسر سال اول متوسطه که در مدارس شبانه روزی شهرستان دیواندره در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند، می باشد. تعداد اعضای نمونه 20 نفر بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی و براساس نمرات آن ها در پرسش ‎نامه ‎ی سلامت عمومی (GHQ28)، انتخاب شدند، سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. این پرسش ‎نامه دارای روایی و پایایی مناسب است. روش تحقیق به صورت نیمه آزمایشی بود. از آزمون تحلیل چند متغیره برای آزمون تایید یا رد فرضیه ‎های پژوهش استفاده شد. این پژوهش دارای 5 فرضیه در زمینه ی تاثیر معنا درمانی ‎گروهی در کاهش علایم جسمانی، اضطراب و بی‎خوابی، افسردگی و افزایش عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی بود. در فرضیه‎های کاهش علایم جسمانی و اضطراب و افزایش عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی فرض صفر رد شد، اما معنا درمانی‎ گروهی بر کاهش افسردگی تاثیر معناداری نداشت. در پایان می ‎توان نتیجه گرفت معنا درمانی ‎گروهی بر ارتقای سلامت روان دانش‎ آموزان خوابگاهی موثر است.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، معنا درمانی گروهی ، نوجوانان