بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی (فرزند پروری مثبت و رفتار درمانی) به شیوه گروهی بر بهبود ارتباط مادر کودک

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 377

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RCPC-2-2_008

تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی ( فرزند پروری مثبت و رفتار درمانی) به شیوه گروهی بر بهبود ارتباط مادر- کودک انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری مادران مقطع ابتدایی پسرانه اصفهان بودند. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. پرسشنامه ی رابطه مادر- کودک توسط مادران تکمیل شد و 30 نفر که نمره پایین تری به دست آوردند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه آموزشی 90 دقیقه ای شرکت کردند و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار SPSS و روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که روش تلفیقی به طور معناداری منجر به بهبود رابطه ی مادر- کودک در ابعاد تعارض و وابستگی شده است اما در رابطه مثبت مادر- کودک تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و آزمایش مشاهده نشد. نتایج بعد از 2 ماه پیگیری در بعد وابستگی همچنان پایدار بودند، اما در بعد تعارض تفاوت معنی دار بین گروه کنترل و آزمایش از بین رفته بود. بنابراین آموزش مادران براساس رویکرد تلفیقی، روش مناسبی برای بهبود ارتباط مادر- کودک می باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مریم معصومی زارع

دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان

عذری اعتمادی

استادیار گروه مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان

سید احمد احمدی

استاد گروه مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه اصفهان