بررسی میزان اتکا به عامل فرامتنی(جهت ترجمه): مورد پژوهی ترجمه های رمان صد سال تنهایی توشته گابریل گارسیا مارکز

ژنت 1997 کشتی اش صاحب نظران ادبی است که نظریه مبتنی بر نقش عوامل فرامتنی را ارایه کرده است. در این مقاله بر اساس نظریه و ایده بررسی نقش عوامل فرامتنی در ترجمه مانند جهت مستقیم و غیرمستقیم و چگونگی درج آن روی جلد آثار ترجمه شده خواهیم پرداخت. پس از اشاره به دیدگاه های مختلف درباره ترجمه غیرمستقیم، مورد پژوهی ترجمه های فارسی رمان مشهور صدسال تنهایی اثر ماکز 1967 ارایه خواهد شد و دقت ترجمه ها را که حاصل جهت مستقیم و غیرمستقیم هستند با هم مقایسه خواهیم کرد. در این مقاله بررسی دو ترجمه از متن اصلی (اسپانیایی)، سه ترجمه از زبان میانجی صورت می گیرد. با ترجمه و زبان میانجی انگلیسی و یک ترجمه از زمان میانجی ایتالیایی ترجمه شده است. تعداد آثاری متفاوت و حذف یا اضافه که از جمله عوامل تاثیرگذار در کیفیت ترجمه هستند مطالعه می شود. نتایج نشان می دهد و ارزیابی دقت در ترجمه، معیار جهت ترجمه کافی نیست بلکه معیار دانش و مهارت مترجم نسبت به آن در اولویت قرار دارد. همچنین دقت در انتخاب زبان میانجی عاملی است که بر کارآمدی ترجمه از جهت غیر مستقیم تاثیر بسزایی دارد.

کلیدواژه ها:

عوامل فرامتنی ، جهت ترجمه ، زبان میانجی ، معادل گذاری متفاوت ، حذف یا اضافه