بررسی و تحقیق برخی از کهن الگوهای قصاید پارسی

کارل گوستاو یونگ، روانپزشک سوییسی است که پس از فروید، پرآوازه ترین روانکاو قرن بیستم است. او شش سال شاگرد فروید بود اما بعد از آن با طرح مسائل جدیدتری راه خود را از استاد جدا کرد و نظریات بسیار قابل توجهی درباره سرشت انسان همچون ناخودآگاه جمعی، کهن الگو (آرکی تایپ)، آنیما، آنیموس، سایه و نقاب را مطرح کرد. اندیشه های یونگ در علم پزشکی، روانکاوی، فلسفه و نقد ادبی تاثیر گذاشته است و از این جهت شناخت دقیق افکار و آراء او برای دانشجویان رشته ادبیات در نقد متون ادبی الزم به نظر می رسد. تاثیر روان ناخودآگاه در سروده های شاعران ایرانی به خصوص شاعران قصیده سرا به صورت چشمگیری نمایان است. ما در این مقاله برآنیم تا تاثیر ناخودآگاه برخی از شاعران قصیده سرا را در سرایش قصیده روشن کنیم و آن را از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

یونگ ، ناخودآگاه جمعی ، کهن الگو ، آنیما ، نقاب ، قصیده پارسی