کاربرد تئوری آنتروپی و روش خوشه بندی c- میانگین در طراحی بهینه سازی سامانه های پایش کیفی منآبع آب زیرزمینی

کاربرد تئوری آنتروپی یکی از روشهای موجود برای ارزیآبی عدم قطعیت موجود در سیستم ها با استفاده از اطلاعات محدود موجود می باشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از تئوری آنتروپی گسسته و روش خوشه بندی –c میانگین کارایی سیستم پایش کیفی منآبع آب زیرزمینی دشت تهران ارزیآبی شود و یک روش جدید برای بهنگام سازی موقعیت ایستگاههای پایش کیفی منآبع آب زیرزمینی ارائه گردد به دلیل وسعت زیاد ناحیه مورد مطالعه و ناهمگنی منطقه چه از لحاظ پراکندگی چاههای مشاهداتی و چه ازنظر میزان و تغییرات آلاینده ها، با استفاده از روش –c میانگین ناحیه مورد مطالعه به سه ناحیه تقسیم شده و کلیه مطالعه به چندین ناحیه، برای هر ناحیه یک منحنی که نشاندهنده شاخص انتقال اطلاعات - فاصله برای کلیه ایستگاههاست محاسبه و ترسیم می گردد. برای کاهش عدم قطعیت موجود در استفاده از این روش از تئوری مجموعه فازی استفاده می شود و یک مدل الگوریتم ژنتیک برای بهینه کردن فاصله بین ایستگاههای پایش کیفی ارائه می گردد. نتایج حاصل از این مقاله نشان دهنده کارایی مناسب الگوریتم پیشنهادی در ارزیآبی و بهنگام سازی سیستم های پایش کیفی منآبع آب زیرزمینی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم پایش کیفی ، روش خوشه بندی c- میانگین ، آنتروپی گسسته ، تئوری فازی ، الگوریتم ژنتیک