نقشه سازی رقومی ویژگی های خاک با استفاده از داده ی سنجش از دوری

نقشه سازی رقومی خاک با پیشرفت هایی که در دهه های گذشته داشته است، توانسته است شکاف هایی که در دانش و داده خاک وجود داشته است را پر کند. در اوایل سال 2000 میلادی با پیوند چند عامل، شامل: افزایش دسترسی به داده مکانی )مدل ارتفاعی رقومی ) DEM (، تصاویر ماهواره ای(، دسترسی به توان بالای محاسباتی برای پردازش داده ها، پیشرفت ابزارهای دادهکاوی و GIS ، و کاربردهای فراوان زمین آمار باعث موفقیت بیش از پیش نقشه سازی رقومی خاک شد. علاوه براین، افزایش تقاضای جهانی برای کاهش عدم قطعیت های داده مکانی و بازسازی بسیاری از نقشهبرداری های انجام شده و کمک سازمانهای جهانی که در گسترش تکنیک ها و دانش نقشهسازی رقومی نقش بسزایی داشتند، از دیگر موارد موفقیت در این زمینه بود. قالب نظری نقشهسازی رقومی خاک تاکنون در بیش از 2000 مقاله بیان شده است. در این مقاله، به ساختار نقشهسازی رقومی خاک، تاریخ ، و توضیح برخی قسمتهای آن پرداخته شدهاست. نقشهسازی رقومی خاک نیازمند سه بخش اساسی است: بخش هزینه در قالب عملیات زمینی و روشهای مشاهداتی آزمایشگاهی، فرآیند بکارگیری سیستمهای استنتاج مکانی و غیرمکانی خاک، و بخش خروجی در قالب سیستم های اطلاعات مکانی خاک، که شامل خروجیهایی در قالب رسترهای پیش بینی با عدمقطعیت آن است که در این نوشتار به آن پرداخته شده و راهکارهای رفع مشکلات ارایه شده است. خروجی کار از موفقیت این دستاورد حکایت میکند.

کلیدواژه ها:

نقشه سازی رقومی خاک ، تصاویر ماهوارهای ، سنجش از دور ، GIS