ارزیابی میزان مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده نمونه موردی محله نوغان مشهد

امروزه مشارکت از ارکان مهم تجدید حیات شهری به حساب می آید .یکی از زمینه های مشارکت مردم در عرصه شهر ،مشارکت در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده می باشد .نقش مردم در بهسازی و اصلاح بافت های فرسوده شهری تعیین کننده و تاثیر گذار است. در کشور ما بحث ها و شعارهای فراوانی پیرامون مشارکت مردم وشهروندان جاری است، اما متاسفانه در عمل به جایگاه شهروند و مشارکت وی در امور شهری به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر زندگی و سرنوشت او موثر است.بافت فرسوده به عنوان شبکه به هم پیچیده روابط کالبدی به یادگار مانده است از نسل های پیشین با وجود دگرگونی های زیاد در طی 50 سال اخیر هنوز نتوانسته است با شرایط موجود شهر نشینی کشور سازگار گردد. زیرا دگرگونی های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی که از اوایل حاضر در هم سویی با روند جهانی و در پیروی از کشورهای توسعه یافته در قالب روند مدرنیزاسیون سبب ایجاد روابط کالبدی و فضایی جدیدی در بافت قدیم و فرسوده شده است که عملا با گذشته خود در تقابل است. لذا نظم بخشیدن به این تغییر و تحولات کالبدی و کارکردی بافت فرسوده با مشارکت ارگان های مختلف از جمله مردم ساکن بافت بسیار حایز اهمیت می باشد.هدف از انجام این پژوهش ارزیابی میزان تحقق پذیری مشارکت مردم در نوسازی بافت فرسوده محله نوغان مشهد و فراهم بودن زمینه های لازم جهت انجام شدن مشارکت در شرایط این محله بوده است. روش تحقیق در این پژوهش به روش موضوعی کاربردی بوده است و از لحاظ تحلیل در چارچوب روش های تحقیق توصیفی استنباطی قرار می گیرد بنابراین برای جمع آوری داده ها از طریق پرسش نامه به روش میدانی صورت گرفته است.نشان می دهد که محله نوغان چه در تهیه و چه در اجرا مولفه های یک طرح مشارکتی را دارا نبوده و اقدامات عملی در جهت توانمند کردن مردم صورت نپذیرفته است.